Zo, daar is ie dan: mijn eerste column als wethouder van Woudenberg. Voor wie mij nog niet kennen: Hoi, ik ben Rik Dekker en sinds afgelopen juli ben ik jullie nieuwe wethouder. Volgende week kunt u in deze krant lezen hoe ik mijn eerste 100 dagen als wethouder heb ervaren. Ik zal het hele riedeltje hier dus niet gaan vertellen. In plaats daarvan vertel ik graag wat meer over twee onderwerpen uit mijn portefeuille: Kunst & Cultuur en Inclusie. Want in mijn eerste maanden als wethouder ben ik erachter gekomen dat, alhoewel ze op het eerste gezicht misschien weinig met elkaar te maken lijken te hebben, ze een belangrijke overeenkomst hebben.
Als wethouder ben ik verantwoordelijk voor het Sociaal Domein en Wonen. Dit betekent dat ik me onder andere bezighoud met zaken als Onderwijs, Maatschappelijke ondersteuning en Armoede. Maar dus ook met Kunst en Cultuur. Nu moet ik eerlijk toegeven, ik kan een Picasso nog wel onderscheiden van een Van Gogh, maar een expert op het gebied van kunst ben ik zeker niet. Maar is dat erg? Ik denk van niet. Ik ben dan wel geen expert, nieuwsgierig ben ik wel. En nieuwsgierigheid is misschien wel een van de belangrijkste ingrediënten bij het waarderen van kunst en cultuur. Het daagt je uit om buiten de vertrouwde kaders te denken. Het kan je raken, verrassen, of zelfs uitdagen.
Dit ‘buiten de vertrouwde kaders’ denken is ook een essentieel onderdeel van inclusie, een ander belangrijk onderwerp in mijn portefeuille. Nu ben ik zelf een beetje allergisch voor het woord ‘inclusie’. Het klinkt vaak als een modewoord, iets wat mooi staat in beleidsplannen en toespraken (en ja, ook in columns zoals deze). Maar inclusie is veel meer dan alleen een mooie term. Het wordt pas echt van waarde wanneer we het in de praktijk brengen, wanneer we ervoor zorgen dat iedereen, ongeacht achtergrond, geslacht, geaardheid of sociaaleconomische positie, daadwerkelijk mee kan doen in onze samenleving.
Wat voor de één vanzelfsprekend is, zoals hand in hand met je partner over straat lopen, is dat voor een ander misschien helemaal niet. Nadenken over inclusiviteit vraagt ons dus om stil te staan bij onze eigen vooroordelen en aannames en daagt ons uit om verder te kijken dan onze eigen ervaringen.
Ik wil jullie dan ook allemaal uitnodigen om buiten jullie eigen bekende kaders te denken. Kunst en cultuur vragen van ons dat we openstaan voor nieuwe ideeën en ervaringen, en datzelfde geldt voor inclusie. We hoeven geen experts te zijn op al deze gebieden, maar met een gezonde dosis nieuwsgierigheid komen we al een heel eind.
Rik Dekker, wethouder Woudenberg, PvdA-GroenLinks
Artikel uit de LetOp Woudenberg, 16 oktober 2024