Als liefhebber volg ik met veel plezier het WK voetbal. Maar soms wordt het ook mij wel eens te veel. Elke dag gaat het weer over Louis van Gaal, de opstelling van het Nederlands elftal en het al dan niet dragen van de One Love aanvoerdersband. De ene na de andere zogenaamde expert komt vertellen wat hij of zij ervan vindt, zonder ook maar enige kennis te hebben van de daadwerkelijke achtergrond waarop beslissingen worden genomen. Er zijn een paar uitzonderingen. Marco van Basten kent de context van het topvoetbal en heeft de ervaring als bondscoach en dat laat hij merken met oog voor de nuance. En Leonne Stentler laat zien dat het hoog tijd wordt voor meer vrouwelijke analisten, zij weet waar ze het over heeft.
Voetbal is zoveel meer dan het WK. Voetbal is wereldwijd aanwezig en tegelijkertijd overal anders. Daarom is het ook een goede spiegel voor de maatschappij. Op veel plekken in de wereld heb ik mogen zien hoe verbindend voetbal kan zijn: het plezier dat jongens en meisjes in de sloppenwijken van Nairobi hebben in een potje voetbal en de kansen die zij door de sport hebben om hun droom waar te maken om politieagent, dokter of misschien wel profvoetballer te worden. Hoe kinderen in Jordanië en Palestina met verschillende achtergronden met elkaar spelen en hun trainers leren hoe ze kunnen werken aan de gezondheid en persoonlijke ontwikkeling van jeugd en meisjes in het bijzonder. Het is voor mij dan ook een voorrecht 25 jaar geleden aan de basis te hebben mogen staan van het WorldCoaches programma van de KNVB.
Hoe mooi is het niet dat bij dit WK voetbal dat Arabische en Afrikaanse landen zich kunnen laten zien aan de wereld. Vaak trapten deze spelers hun eerste bal in een sloppenwijk, zoals Braziliaan Antony in Sao Paulo. De beleving op de tribunes, de passie van de spelers: daar geniet ik van. En ook de verbroedering op het veld, zoals de Amerikaanse en Iraanse speler die elkaar na afloop van de wedstrijd USA – Iran omhelsden.
Natuurlijk had dit WK niet toegewezen mogen worden aan Qatar en moet de uitbuiting van arbeidsmigranten stoppen. Maar zouden we zelf ook niet meer in de spiegel moeten kijken waar het gaat om de behandeling van arbeidsmigranten in ons land?
Sport en voetbal in het bijzonder verbindt, overal ter wereld. Voetballers en coaches zijn rolmodellen, ook in hun eigen sociale omgeving. Ze inspireren en begeleiden kinderen op sportief en sociaal vlak. Daarmee dragen ze bij aan het creëren van een betere en duurzame toekomst voor iedereen. En dat geldt ook voor ons in Woudenberg. Sport draagt bij aan een gezonde en persoonlijke ontwikkeling van ieder kind, juist ook voor die kinderen die het moeilijk hebben op school of thuis, bijvoorbeeld omdat er te weinig geld is. Laten we beseffen hoe verbindend sport kan zijn en hoe we daar zelf ook een bijdrage aan kunnen leveren: als sporter, ouder, supporter, vrijwilliger, buurtsportcoach en als raadslid!
Henk van de Wetering Fractievoorzitter PvdA-GroenLinks Woudenberg
bron: LetOp Woudenberg, 7 december 2022
https://www.letopwoudenberg.nl/reader/21243/25612/column-voetbal-als-spiegel-voor-de-samenleving#p=9